Ontstaan

‘Samen het risico dragen als iemand schade heeft’.
Zo begon het ooit in het Friese dorp Achlum in 1811 toen een groep boeren de handen ineen sloeg.

Van Achlum

Te vaak raakten hardwerkende gezinnen in financiële problemen, doordat hun boerderij door hooibrand afbrandde. Ulbe Piers Draisma vindt dat het zo niet langer kan. Hij sticht in het jaar 1811 de Onderlinge Waarborgmaatschappij Achlum. Iedere maand leggen de leden een paar stuivers in de gezamenlijke pot en staan garant voor elkaar in moeilijke tijden.

Zo begint het verzekeren zoals het bedrijf Achmea het nog altijd doet: samen het risico dragen van de enkeling die schade lijdt. De risico’s die de leden individueel niet kunnen dragen, kunnen ze gezamenlijk wel aan. Die kleine, hechte groep mensen heeft elkaar nodig en is daarom bereid om te delen.

Naar Achmea

Wat volgt in een lange reeks van jaren zijn ontmoetingen met gelijkgezinde groepen. Met andere boeren- en tuinderbonden die gezamenlijke risico’s willen afdekken. Met zuivelbonden die zich bezighouden met een goede oudedagsvoorziening en sociale verzekeringen voor veehouders. Met belangenorganisaties voor werkgevers om bedrijfsrisico’s onderling te delen. Met ziekenfondsen en nog vele andere coöperaties. Onderlinge waarborgmaatschappijen worden gevormd en leggen de basis voor Vereniging Achmea.

Kenmerkend hierbij is steeds de inspraak van de leden. In het jaar 1995 ontstaat de Coöperatie Achmea door een fusie van Coöperatie Avéro Centraal Beheer Groep U.A. (AVCB) met de Zilveren Kruis groep. Deze coöperatie wordt in 2000 om juridische redenen omgezet in Vereniging Achmea. Nog steeds proberen wij het coöperatieve gedachtegoed zo dicht mogelijk te benaderen. Coöperatieve waarden als solidariteit, samenwerking, zeggenschap en invloed van klantleden zijn nog steeds volop van kracht. Deze coöperatieve signatuur vormt het fundament van Vereniging Achmea.